Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Κατι στιγμές-ΟΞΥΓΟΝΟ LIVE

Eίναι κάτι στιγμές που περνάνε σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
Κάτι άλλες που αδειάζεις τόσο πολύ που όπως λέει κι ο ποιητής "όταν σου πετάνε το μαχαίρι δε βρίσκει που να καρφωθεί"!(Αχ αυτή η ποίηση...)
Κι είναι κι εκείνες οι μαγικές, σαν κι αυτές το περασμένο Σάββατο στο ΟΞΥΓΟΝΟ που ακόμα κι αν τα τσιγάρα είναι σβηστά εσύ τα βλέπεις να ανάβουν σαν άστρα γύρω σου και λές "να μην τέλειώσει ρε γαμώ το"
Πόσοι φίλοι παλιοί και καινούργιοι, πόσα τραγούδια, πόσα μπλογκς...
Τωρα πάμε για το 2ο και τελευταίο βράδυ σήμερα Σάββατο.
Και πάλι θα πούμε "να μην τελειώσει"
Κι εκείνο δεν θα μας ακούσει.Και θα περάσει όμορφα και γλυκά σαν τραγούδι του Λοίζου, του Θεοδωράκη, του Σιδηρόπουλου, του Σαββόπουλου..τι σημασία έχει.
Κι όταν σβήσουν τα φώτα οι φωτογραφίες θαναι η ηχώ που θα μείνει ...

3 σχόλια:

Aνεμος είπε...

περιμενουμε που θα βρουμε τον χειμωνα

Vasia Secretlife είπε...

Nαι... ήταν πραγματικά από εκείνες τις μαγικές βραδιες που νόμιζες ότι ταξίδευες μέσα στον χωροχρόνο, αναμεσα στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.. Σε εκεινο το παρελθον που νεα παιδια τρεχαμε όπου τραγουδούσατε προσπαθώντας να κλέψουμε λιγες στιγμες ενδιαφέροντος από σας που τότε φανταζατε τόσο μακρινοί και άπιαστοι!!! Σε αυτό το παρόν που νιώθουμε περήφανοι που είμαστε πάλι κοντά σου αυτή τη φορά στη νεα σου αρχή, στο νεο σου ταξίδι, συνοδοιπόροι απο τα παλιά, όντας όμως πια και εσύ πιο κοντα μας πιο αληθινός πιο άμεσος, ΦΙΛΟΣ πια, που μοιράζεται μαζί μας αγωνίες, χαρές, σκέψεις. Και σε εκείνο το μέλλον που ολόψυχα ελπίζουμε να είναι το ίδιο όμορφο και το ίδιο επιτυχημένο για σένα όπως ήταν και το μουσικο σου παρελθόν και που θα έχει αμέτρητες άλλες τέτοιες βραδιές να μοιραστούμε μαζί. Να μοιραστούμε και να ταξιδεψουμε μέσα απο την κατάθεση ψυχής σου, μέσα από τα τραγούδια σου και μέ κινητηρια δύναμη την αυθεντικότητα σου, τη φωνη σου, τα τραγούδια σου και την αγαπη μας, όλα μαζί μπλεγμένο κουβάρι στο καινουριο σου ταξίδι!!! Ευχομαι και το βραδυ που πέρασε χτες να ηταν το ίδιο μαγικό και να σου απέδειξε για άλλη μια φορά πως Η ΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ δεν περναει με τα χρονια αλλά ίσα ίσα σαν το καλο και παλιο κρασί αυξάνεται μέρα με τη μέρα , χρονο με το χρόνο!!!!!!

Εις αναμονή και άλλων τέτοιων βραδιών......


vasia secret life

Γιώργος Σαρρής είπε...

Eλπίζω σύντομα σε κάποιο όμορφο και προσιτό σε όλους στέκι

ShareThis