οφείλει πάντα να ξεπερνάει τα όρια του
βγαίνοντας έξω από τον ίδιο τον έρωτα.
Πόσο μάλλον η ερωτική ποίηση...
Γλυκιά μου κατηφόρα-Κ.Καραγιάννη
η νύχτα φορτωμένημε όλα της τα συμπτώματα
ένας πήδος στο κενό
με γδέρνουνε τα χάδια σου
μόλις με βρουν μονάχη
αλαφιασμένο σύννεφο
πάει να σκορπίσει χάος
κι όσο
η αύρα σου, δεν με ξεχνά
εγώ δεν με χωράω
μεθοδικός ο φόνος σου
κι όλο με κυριεύει
για όσο δεν συνέρχομαι
δεν παύω να θυμάμαι
δεν θα γλιτώσω το ‘ξερα
γλυκιά μου κατηφόρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου