Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Μαζεύεται κόσμος στο σημείο της αυτοκτονίας από το μεσημέρι-Συγκέντρωση το απόγευμα



Ανατρίχιασε η Ελλάδα στο άκουσμα της αυτοκτονίας ενός ακόμα ανθρώπου που συντρίφτηκε από τη λαίλαπα και την απαξιωση της ζωής του.
«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κάθε ίχνος επιβίωσής μου και επειδή δεν μπορώ να βρω το δίκαιο μου, δεν μπορώ να βρω άλλο αγώνα αντίδρασης εκτός απο ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για τη διατροφή μου» λέγεται ότι έγραφε το σημείωμα αυτού του ανθρώπου.
Στο πρωτο πέρασμα από την πλατεία Συντάγματος γύρω στις 10.30 - 11.00 τίποτα δεν έλεγε τι είχε συμβεί σχεδόν μια ώρα νωρίτερα. Μια μπάντα τσιγγάνων έπαιζε στο πέρασμα ανάμεσα στα δυο πάρκα στη δεξιά μεριά της πλατείας κοιΤώντας τη Βουλή ενώ άλλη μια μπάντα με χάλκινα περνούσε το φανάρι της Γεωργιου χαμηλά στο τέρμα της Σταδίου παίζοντας μια θλιμμένη μελωδία από τον "καιρό των τσιγγάνων" χωρίς κι αυτή μάλλον να ξέρει...
Ανθρωποι περνούσαν αδιάφορα χωρίς να έχουν πάρει είδηση  τι είχε συμβεί.
Ηταν παράξενο να βλέπεις μια τόσο ήρεμη και φυσιολογκή σκηνή ενω λίγο πρίν κάποιος είχε αυτοπυροβοληθεί χάνοντας τη ζωή του τόσο συμβολικά μπροστά στη Βουλή στο κέντρο της πόλης, στο κέντρο του κόσμου μας.
Οταν ξαναπέρασα στη 1 περίπου είχε αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Οι περισσότεροι ήταν ρεπόρτερ ή φωτογράφοι από ελληνικα και ξένα μέσα-άκουγα διάφορες γλώσσες γύρω μου- ενώ πηγαδάκια στηνόντουσαν όπου άλλοι χαμηλόφωνα και σοκαρισμένοι κι άλλοι οργισμένοι μιλούσαν για όλα. Για τις εκλογές, για το πόσοι άνθρωποι έχουν ήδη αυτοκτονήσει, για την εξέγερση ή την επανάσταση που "πρέπει να γίνει",  μέ όποιο τρόπο το καταλάβαινε ο καθένας λέγοντας σωστά και λάθος πράγματα.
Ενας παπας λίγο αργότερα έκανε μια πρόχειρη βουβή τελετή, μίλησε με κάποιους από τους συγκεντρωμένους εκεί κι έφυγε.
Παράξενη στιγμή. Σιωπή, οργή, περισυλλογή, ενοχές, προσμονή οτι δεν μπορεί κάτι θα γίνει και δεν μπορεί να περάσει κι αυτό έτσι, αηδία για αυτό που μας κάνουν, για τα μνημόνια, για τα δεκάδες νομοσχέδια με τις 100άδες σελίδες που κανένας δεν διαβάζει και παρ'όλα αυτά ξετσίπωτα τα 2 μεγαλα κόμματα ψηφίζουν στα γρηγορα όπως-όπως αρκεί να γίνει η δουλειά, καταθέτοντας βροχή από ντροπιαστικές τροπολογίες, την ώρα που άλλος ένας άνθρωπος έβαλε τερμα στη ζωή του ελπίζοντας πως η απελπισία του θα ακουστεί και πως φεύγει με αξιοπρέπεια.
Αθήνα, απογευματάκι 4 Απριλίου λίγες μέρες πριν από τις εκλογές. Τι θα γίνει, τι έχει η επόμενη σελίδα ή το παρακάτω της μέρας; Κανενας δεν ξέρει.
Το απόγευμα βλέπω πως ήδη προγραμματίζονται συγκεντρώσεις.
Στις 6μμ  η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και ομάδες πολιτών και μπλογκς από το διαδίκτυο καλούν σε συγκέντρωση-διαμαρτυρία σαν απότιση φόρου τιμής στον άνθρωπο που έφυγε σήμερα μ'αυτό τον τρόπο για να μη δει τον εαυτό του να ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ShareThis